بقدر درد اگرم قوت سخن از اهلی شیرازی غزل 1281

1 عاشقم بر آن بت و دل خون که از اندیشه است کز پس هفتاد سالم بت‌پرستی پیشه است

2 از دل پرخون مستان ای پری غافل مشو کاین حریفان را به جای باده خون در شیشه است

1 تا تو چو شمع می کنی تیز نظر بسوی ما تیز تر است هر نفس آتش آرزوی ما

2 خم شکنان بخانقه با خم می سلامتند سنگ ملامت از میان میشکند سبوی ما

1 شمع را پیش رخت اشک نیاز اینهمه چیست گرنه سر گرم تو شد سوز و نیاز اینهمه چیست

2 صد کنار از غم سرد تو پر آب است ز اشک بکناری بنشین شوخی و ناز اینهمه چیست