بدینسان که از ما جهانی از خواجوی کرمانی غزل 899

1 بدینسان که از ما جهانی جهانی که با کس نمانی و با کس نمانی

2 تو آن شهریاری و آن شهرهٔاری که خسرو نشانی و خسرو نشانی

3 تو آنی که قتلم توانی و دانم که هر دم برآنی که خونم برانی

4 خوشا طرف بستان و دستان مستان می ارغوانی به روی غوانی

5 دل یاغی باغیم باغ و دائم تو در باغ بانی و در باغبانی

6 ندانم کدامی که دامی دلم را ز نسل کیانی که اصل کیانی

7 چو ماهی که ماهیتت کس نداند چه کانی که از لعل گوهر چکانی

8 تو جان و جهانی و جان جهانی تو نور جنانی و حور جنانی

9 سزد کاردوان رخ نهد پیش اسبت اگر باز داری سمند ار دوانی

10 ترا نار پستان به از نار بستان که سیب از ترنجت کند بوستانی

11 تو ترخان و ترخون ز جور تو خواجو دل از خون چو خانی و رخ زر خانی