تا خوید نباشد از فرخی سیستانی دیوان اشعار 39

1 تا خوید نباشد به رنگ لاله تا خار نباشد به بوی خیرو

2 برفضل او گوا گذراند دل گرچه گوا نخواهند از خستو

3 اندر میزد با خرد و دانش اندر نبرد با هنر و بازو

4 از راستی چنانکه ره او را گویی زده ست مسطره و سازو

5 ای زایران زبر تو آکنده هم کیسه های لاغر و هم کندو

6 دست و زبان بدو نرسد کس را آری به ماه بر نرسد لا تو