کند پند ملایم در گرانجانان از واعظ قزوینی غزل 386

1 کند پند ملایم در گرانجانان اثر بهتر که با گوش گران باشد سخن آهسته تر بهتر

2 عزیزان خاک پاو، سفلگان تاج سرند اکنون بنای وضع دوران گر شود زیر و زبر بهتر

3 نهان بودن بزیر طاق گردون، به ز پیدایی بسر باشد سپر در زیر تیغ از تاج زر بهتر

4 امان خواهی، تلاش رتبه اعلای پستی کن ز چرخ کینه جو چندانکه باشی دورتر بهتر

5 بمقدار بدی، هرکس مکافات بدی یابد بود هر چند با ما خصم بد گوهر بتر، بهتر!

6 مرا شد از نیاز عندلیب و ناز گل روشن که باشد از دوصد بیت و غزل یک مشت زر بهتر

7 باین سامان ره دور عدم را چون توان رفتن؟! بکن ای واعظ بی‌فکر فکر این سفر بهتر!