از دوئی بگذر که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1525

1 از دوئی بگذر که تا یابی یکی در وجود آن یکی نبود شکی

2 نقد گنج کنت کنزا را طلب چون گدایان چند جوئی پولکی

3 صد هزار آئینه گر بنمایدت آن یکی را می نگر در هر یکی

4 عقل خود را دید از خود بی خبر خودنمائی می کند خود بینکی

5 شعر ما گر عارفی باشد خوشی ذوق اگر داری بکن تحسینکی

6 زر یکی و تنگهٔ زر بیشمار آن یکی را می شمارش نیککی

7 نیک نبود منکر آل عبا ور بود نبود بهه جز بد دینکی