از دوئی بگذر که تا یابی یکی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 از دوئی بگذر که تا یابی یکی در وجود آن یکی نبود شکی
2 نقد گنج کنت کنزا را طلب چون گدایان چند جوئی پولکی
3 صد هزار آئینه گر بنمایدت آن یکی را می نگر در هر یکی
4 عقل خود را دید از خود بی خبر خودنمائی می کند خود بینکی
5 شعر ما گر عارفی باشد خوشی ذوق اگر داری بکن تحسینکی
6 زر یکی و تنگهٔ زر بیشمار آن یکی را می شمارش نیککی
7 نیک نبود منکر آل عبا ور بود نبود بهه جز بد دینکی
دیدگاه‌ها **