شمشاد تو پروای کس از ناز از اهلی شیرازی غزل 806

1 شمشاد تو پروای کس از ناز ندارد با چشم سیه گو که نظر باز ندارد

2 از عشق ننالیم که این زخم نهانی است یعنی که قضا میزند آواز ندارد

3 مرغ دل ما در قفس دهر از آن ماند کز ضعف درون قوت پرواز ندارد

4 گر خاک بسر میکنم از خانه خرابی پروای من آن خانه برانداز ندارد

5 خوشباش که کس محرم راز دل ما نیست مجنون تو کس همدم و همراز ندارد

6 در پای خسان چون نشوم همچو گیاپست گر سرو توام بخت سرافراز ندارد

7 اهلی نظرش جانب آن ترک ختایی است چشم کرم از مردم شیراز ندارد