1 صبح است و صبا مشک‌فشان می‌گذرد دریاب که از کوی فلان می‌گذرد

2 برخیز چه خسبی که جهان می‌گذرد بویی بستان که کاروان می‌گذرد

1 نبود با او هرگز مرا، مراد دو چیز یکی ز عمر نشاط و یکی ز شادی نیز

1 فغان ز دست ستمهای گنبد دوار فغان ز سفلی و علوی و ثابت و سیار

2 چه اعتبار بر این اختران نامعلوم چه اعتماد بر این روزگار ناهموار