سایه صفت ز ماه خود میل از اهلی شیرازی غزل 1011

1 سایه صفت ز ماه خود میل وصال میکنم سایه کجا و مه کجا فکر محال میکنم

2 گر تو بکشتنم خوشی زندگیم حرام باد تیغ بکش که خون خود بر تو حلال میکنم

3 خواه که سوزیم ز غم خواه که خون کنی دلم شکر غمت بخوشدلی در همه حال میکنم

4 بردرو بام آن پری بر مزن ایفروشته پر ور نه ببرق غیرتت بی پر و بال میکنم

5 عیب من رمیده دل از صفت پری مکن ماه نهان خویش را وصف جمال میکنم

6 جان ملول من کجا اهلی ازو رسد بوصل با دل خود حکایتی دفع ملال میکنم