بنده عالم چرا از بهر ده از واعظ قزوینی غزل 621

1 بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟ بنده یک خواجه شو، تا خواجه عالم شوی؟!

2 داد خود بستان ز آیین تواضع، ای جوان کاین سعادت نیست ممکن چون ز پیری خم شوی

3 نطفه از پشت پدر، صورت نبندد بی سفر قطره ها باید زدن، خواهی اگر آدم شوی!

4 نخل را جا عالم بالا شد از پیراستن گر فزونی خواهی آنجا، باید اینجا کم شوی

5 پیش پاکان ره نداری، تا ز خود سازی زنی مرد شو، خواهی به مردان خدا محرم شوی

6 بی غمی هرجا که بینی، گریه کن بر حال وی وا شود هر جا گلی، باید برو شبنم شوی

7 واعظ از عالم ترا خود عبرتی حاصل نشد سخت میترسم تو آخر عبرت عالم شوی