1 سپه را گاه زاری بر سپهسالار اعظم شد که از سوگش دل شه خسته و پشت سپه خم شد

2 نه یک تن کم شد از ایران که مانا صد هزاران تن که هر یک بر هزاران تن فزود اندر هنر گم شد

3 بنال ای چرخ بازاری و کن اشک از بصر جاری که از مرگ برادر داغ بر دل صدر اعظم شد