سزد گر نیکویی در من از امیرخسرو دهلوی غزل 1813

1 سزد گر نیکویی در من ببینی که خودکام و جوان و نازنینی

2 به گاه خنده چون دندان نمایی مرا اندر میان چشم شینی

3 مسلمان دیدمت، زان دل سپردم ندانستم که تو کافر چنینی

4 مه و خورشید را بسیار دیدم بهی از هر که می گویم، نه اینی

5 به عیش خوش ترش خوشنودم از تو که گاهی سرکه گاهی انگبینی

6 ز جان آیم به استقبال تیرت که بر من راست کرده در کمینی

7 بیا گر در همی چینی ز چشمم به شرط آنکه مهره برنچینی