ساقیا باده از جلال الدین محمد مولوی غزل 1109

1 ساقیا باده گلرنگ بیار داروی درد دل تنگ بیار

2 روز بزمست نه روز رزمست خنجر جنگ ببر چنگ بیار

3 ای ز تو دردکشان دردکشان دردیی که کندم دنگ بیار

4 من ز هر درد نمی‌گردم دنگ دردی آن سره سرهنگ بیار

5 روز جامست نه نام و ناموس نام از پیش ببر ننگ بیار

6 کیمیایی که کند سنگ عقیق آزمون کن بر او سنگ بیار

7 صیقل آینه نه فلکست ز امتحان آهن پرزنگ بیار

8 چشمه خضر تو را می‌خواند که سبو کش دو سه فرسنگ بیار

9 پس گردن ز چه رو می‌خاری نک ظفر هست تو آهنگ بیار

10 حرف رنگست اگر خوش بویست جان بی‌صورت و بی‌رنگ بیار

11 کم کنی رنگ بیفزاید روح بوی روح صنم شنگ بیار

12 لب ببند از دغل و از حیلت جان بی‌حیلت و فرهنگ بیار