ساقیان آبم بجام لعل از خواجوی کرمانی غزل 370

1 ساقیان آبم بجام لعل شکر خا برند شاهدان خوابم بچشم جادوی شهلا برند

2 گه بسوی دیرم از مقصورهٔ جامع کشند گه به معراجم ز بام مسجد اقصی برند

3 ساکنان کعبه هر ساعت بجست و جوی من از صوامع ره به خلوتخانهٔ ترسا برند

4 روز و شب خاشاک روبان در دیر مغان مست و بیخود دوش بردوش آورندم یا برند

5 گر کنی زنجیرم از زلف مسلسل عاقلان رشک بر دیوانگان بی سر و بی پا برند

6 مشک غمازست ورنی کی بشب شوریدگان از پی دل ره بدان گیسوی مشک آسا برند

7 گر به جنت یا سقر سرگشتگان عشق را روز محشر از لحد آشفته و شیدا برند

8 باد پیمایان که برآتش زنند از باده آب پیش یاقوت تو آب ساغر صهبا برند

9 هر شبی دفتر نویسان ورق پرداز شام از سواد خط سبزت نسخهٔ سودا برند

10 در هوای لعل در پاشت بدامن سائلان هردم از بحرین چشمم لؤلؤ لالا برند

11 خاکیان با گریهٔ ما خنده بر دریا زنند و آب روشن دمبدم از چشمهای ما برند

12 چون کند خواجو حدیث منظرت فردوسیان گوهر نظمش ز بهر زیور حورا برند