ساقیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1648

1 ساقیا عربده کردیم که در جنگ شویم می گلرنگ بده تا همه یک رنگ شویم

2 صورت لطف سقی الله تویی در دو جهان رخ می رنگ نما تا همگان دنگ شویم

3 باده منسوخ شود چون به صفت باده شویم بنگ منسوخ شود چون همگی بنگ شویم

4 هین که اندیشه و غم پهلوی ما خانه گرفت باده ده تا که از او ما به دو فرسنگ شویم

5 مطربا بهر خدا زخمه مستانه بزن تا ز زخمه خوش تو ساخته چون چنگ شویم

6 مجلس قیصر روم است بده صیقل دل تا که چون آینه جان همه بی‌رنگ شویم

7 یک جهان تنگ دل و ما ز فراخی نشاط یک نفس عاشق آنیم که دلتنگ شویم

8 دشمن عقل کی دیده‌ست کز آمیزش او همه عقل و همه علم و همه فرهنگ شویم

9 شمس تبریز چو در باغ صفا رو بنمود زود در گردن عشقش همه آونگ شویم