غنچه سالی خون خورد، تا از واعظ قزوینی غزل 319

1 غنچه سالی خون خورد، تا چهره‌ای گلگون کند در چنین محنت‌سرا، دل شادمانی چون کند؟!

2 خودنمایی زیر چرخ فتنه بار از عقل نیست از سبک‌مغزی حباب از بحر سر بیرون کند

3 بس که عنقا داشت عار از شهرت خود در جهان در میان خلق نتوانست سر بیرون کند

4 می‌کند دل را مکدر، صحبت اهل نفاق با دورویان جهان، آیینه یارب چون کند؟!