1 صلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا ببین تفاوتِ ره کز کجاست تا بکجا
2 دلم ز صومعه بگرفت و خِرقِهٔ سالوس کجاست دیرِ مُغان و شرابِ ناب کجا
3 چه نسبت است به رندی صَلاح و تقوا را سماعِ وعظ کجا، نغمهٔ رباب کجا
4 ز رویِ دوست دلِ دشمنان چه دریابد چراغِ مرده کجا، شمعِ آفتاب کجا
5 چو کُحلِ بینشِ ما خاکِ آستانِ شماست کجا رویم؟، بفرما، ازین جناب کجا
6 مبین به سیبِ زَنَخدان که چاه در راه است کجا همی روی ای دل بدین شتاب کجا
7 بشد، که یاد خوشش باد، روزگارِ وصال خود آن کرشمه کجا رفت و آن عِتاب کجا
8 قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست قرار چیست؟ صبوری کدام و خواب کجا؟
معنی شعر:
انسان های فریبکار، ظاهرنما و ریاکار تو را احاطه کرده اند. از آن ها دوری کن. فریب دو رویی ، ریاکاری، ظاهرسازی و سالوس دیگران را نخور و در راه خود ثابت قدم باش و با پاکی و درستی حرکت کن و صبور و شکیبا باش