صاحب روی نکو منصب دولت از خیالی بخارایی غزل 194

1 صاحب روی نکو منصب دولت دارد خاصّه خوبی که نشانی ز مروّت دارد

2 این همه لطف که در ناصیهٔ خورشید است ذرّه‌ای نیست ز حسنی که جمالت دارد

3 گر کسی پیش بتی سجده کند عیب مکن تو چه دانی که در این سجده چه نیّت دارد

4 دولت فقر که دیباچهٔ شاهنشاهی ست بی دلی راست مسلّم که غنیمت دارد

5 گرچه در خورد نثار تو خیالی را هیچ نیست در دست، غمی نیست چو همّت دارد