سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش که دور شاه شجاع است می دلیر بنوش
2 شد آن که اهل نظر بر کناره می‌رفتند هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش
3 به صوت چنگ بگوییم آن حکایت‌ها که از نهفتن آن دیگ سینه می‌زد جوش
4 شراب خانگی ترس محتسب خورده به روی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش
5 ز کوی میکده دوشش به دوش می‌بردند امام شهر که سجاده می‌کشید به دوش
6 دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش
7 محل نور تجلیست رای انور شاه چو قرب او طلبی در صفای نیت کوش
8 به جز ثنای جلالش مساز ورد ضمیر که هست گوش دلش محرم پیام سروش
9 رموز مصلحت ملک خسروان دانند گدای گوشه نشینی تو حافظا مخروش
معنی شعر:
تو را بشارت باد که به زودی خبر خوش دریافت خواهی کرد و نیت و خواسته ات برآورده می شود و از سختیها و تنگناهای زندگی رها میشوی و آسودگی و آرامش خیال مییابی از افتادگان و نیازمندان دستگیری کن و از مهر و محبت خود به آنان دریغ مورز از دورویی و نفاق غرور و خودپسندی زیاده خواهی و آزمندی و ریا و بی آزرمی بپرهیز