1 ساقی، جهان سرشک حریفان گرفته است کو کشتی شراب که طوفان گرفته است

2 چندان بجان رسید دلم از غم جهان کز محنت جهان دلم از جان گرفته است

3 با آنکه دامن از همه عالم کشیده ام عشق توام هنوز گریبان گرفته است

4 اگه نیی ز آتش دل آه چون کنم ما بی زبان و آتش پنهان گرفته است

5 تا زد بدامن تو ز مستی رقیب دست اهلی همیشه دست بدندان گرفته است

6 تو شاه حسنی و اهلی خراب کشتن خود به تیغ جور اگر او را نمیکشی ستم است