ساقی ار باده از این دست به جام اندازد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 ساقی ار باده از این دست به جام اندازد عارفان را همه در شُربِ مُدام اندازد
2 ور چُنین زیرِ خَم زلف نهد دانهٔ خال ای بسا مرغِ خِرَد را که به دام اندازد
3 ای خوشا دولتِ آن مست که در پایِ حریف سر و دستار نداند که کدام اندازد
4 زاهدِ خام که انکارِ مِی و جام کند پخته گردد چو نظر بر میِ خام اندازد
5 روز در کسبِ هنر کوش که مِی خوردنِ روز دلِ چون آینه، در زنگِ ظُلام اندازد
6 آن زمان وقتِ میِ صبح فروغ است که شب گِردِ خَرگاهِ افق پردهٔ شام اندازد
7 باده با محتسبِ شهر ننوشی زنهار بخورد باده‌ات و سنگ به جام اندازد
8 حافظا سر ز کُلَه گوشهٔ خورشید برآر بختت ار قرعه بدان ماهِ تمام اندازد
معنی شعر:
اگر همچنان پرتلاش و هدفمند، فکور و فهیم بر فعالیت خود بیفزایی پیشرفت و ترقی قابل توجهی خواهی کرد نه تنها خود بلکه اطرافیان و نزدیکانت نیز از ان بهره مند می شوند. از حسودان، رقیبان و بدخواهان حذر کن تا از آسیب و گزند آنان در امان بمانی