1 صبا زلف ترا گر دم ندادی گره بر کار من محکم ندادی

2 ور از درد دل ما بودی آگاه مشاطه گیسویت را خم ندادی

3 وگر در عقل گنجیدی خیالش ورق بر دست نامحرم ندادی

4 حکیم ار عشق دانستی، خرد را نشان سوی بنی آدم ندادی

5 وگر عاشق به دست خویش بودی عنان دل به دست غم ندادی

6 وگر جاوید بودی ملک مقصود سلیمان دیو را خاتم ندادی

7 صبا هم دوزخی دانست ما را وگرنه سوز ما را دم ندادی

8 ستد جان و جوانی داد ما را چه می کردم، اگر آن هم ندادی

9 خلاصی دیدی ار خسرو ز زلفش گره ها را ز گریه نم ندادی