صبا به تهنیتِ پیرِ می فروش از حافظ شیرازی غزل 175

1 صبا به تهنیتِ پیرِ می فروش آمد که موسمِ طرب و عیش و ناز و نوش آمد

2 هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

3 تنورِ لاله چنان برفروخت بادِ بهار که غنچه غرقِ عرق گشت و گل به جوش آمد

4 به گوشِ هوش نیوش از من و به عشرت کوش که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

5 ز فکرِ تفرقه بازآی تا شوی مجموع به حکمِ آن که چو شد اهرمن سروش آمد

6 ز مرغِ صبح ندانم که سوسن آزاد چه گوش کرد؟ که با ده زبان خموش آمد

7 چه جایِ صحبتِ نامحرم است مجلسِ انس؟ سرِ پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد

8 ز خانقاه به میخانه می‌رود حافظ مگر ز مستیِ زهدِ ریا به هوش آمد