ویرانه کرد از ادیب الممالک فراهانی مقطع 247

1 همتی ای ناخدا کرم کن و دریاب کشتی ما را که اوفتاده به گرداب

2 نه خبر از ساحل و نه راه به مقصد نه اثر از نور آفتاب وز مهتاب

1 چو بی وجود خداوندگار آسایش حرم بود بخرد و بزرگ این کشور

2 دوباره نامه نبشتند مفتیان مهین بمیر فرخ دانش پژوه دانشور

1 که ای سفینه دستت خزینه آمال که ای صفیحه تیغت صحیفه آجال

2 در آن بساط همایون که صدر بار توئی فلک نشاند خورشید را بصف نعال