رخ چو عید تو دل برد بهر از امیرخسرو دهلوی غزل 107

1 رخ چو عید تو دل برد بهر قربان را ازین نشاط به یکجا دو عید شد جان را

2 مرا تو عیدی و از انتظار تو امشب به دیده آب نبود این دو طفل گریان را

3 قدم به تهنیت عید رنجه فرمودی اگر نه من کنم اظهار درد پنهان را

4 دولب مبند یک امشب به روی من مست شکر فروش به شبهای عید دکان را

5 اگر سخن نکنی، گوش کن که می گوید ز دل خسته جان را