خیز تا باده در پیاله از خواجوی کرمانی غزل 709

1 خیز تا باده در پیاله کنیم گل روی قدح چو لاله کنیم

2 بی می جانفزای و نغمه چنگ تا بکی خون خوریم و ناله کنیم

3 هر دم از دیدهٔ قدح پیمای بادهٔ لعل در پیاله کنیم

4 شاد خواران چو مجلس آرایند دفع غم را بمی حواله کنیم

5 با گل و لاله همچو بلبل مست وصف آن عنبرین کلاله کنیم

6 وز شگرفان چارده ساله دعوی عمر شصت ساله کنیم

7 چون به خوان وصال دست بریم دو جهان را بیک نواله کنیم

8 وز بخار شراب آتش فام ورق چهره پر ز ژاله کنیم

9 همچو خواجو بنام میخواران مرغ دل را بخون قباله کنیم