خیز تا برگ صبوحی بچمن از خواجوی کرمانی غزل 708

1 خیز تا برگ صبوحی بچمن ساز کنیم دیدهٔ مرغ صراحی بقدح باز کنیم

2 زاهدانرا بخروشیدن چنگ سحری از صوامع بدر میکده آواز کنیم

3 باده از جام لب لعبت ساقی طلبم مستی از چشم خوش شاهد طناز کنیم

4 بلبلان چون سخن از شاخ صنوبر گویند ما حدیث قد آن سرو سرافراز کنیم

5 چنگ در حلقهٔ آن طره طرار زنیم چشم در عشوهٔ آن غمزهٔ غماز کنیم

6 وقت آنست که در پای سهی سرو چمن برفشانیم سردست و سرانداز کنیم

7 کعبهٔ روی دلارای پریرویان را قبلهٔ مردمک چشم نظر باز کنیم

8 از لب روح فزا راح مروح نوشیم همچو عیسی پس از آن دعوی اعجاز کنیم

9 سایهٔ شهپر سیمرغ چو بر ما افتاد گر چه کبکیم چه اندیشهٔ شهباز کنیم

10 در قفس چند توان بود بیا تا چو همای پر برآریم و برین پنجره پرواز کنیم

11 چون نواساز چمن نغمه‌سرا شد خواجو خیز تا برگ صبوحی بچمن ساز کنیم