1 خوبان که فرق تاقدم از جان سرشته اند مردم کشند اگرچه بصورت فرشته اند

2 در کوی گلرخان پی خواری کشان عشق یک گل زمین نماند که خاری نکشته اند

1 عتاب و ناز تو با من ز غایت خوبی است که قهر و خشم بتان شیوه های محبوبیست

2 من از کمال طلب همچو خضر می یابم که آنچه می طلبم در کمال مطلوبیست

1 خونم به جور تیغ تو در گردن خودست هر کس با تو دوست بود دشمن خودست

2 مستانه سرو ناز تو ره میرود مگر سرمست جلوه ای خرامیدن خودست