برخیز و مکن تکیه به عمر از اهلی شیرازی رباعی 538

1 برخیز و مکن تکیه به عمر گذران می خور که وفا نیست در اطوار جهان

2 در باغ جهان ز مهر و بیمهری یار صبح است گل آفتاب و زردست خزان