برخیز و طواف کعبه مشمار از اهلی شیرازی رباعی 441

1 برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف کین رمز کسی نیابد الا دل صاف

2 آن نور که طوف کعبه را شوق دلست گر با تو بود کند تو را کعبه طواف