رندم و شهره به شوریدگی از شهریار گزیدهٔ غزلیات 124

1 رندم و شهره به شوریدگی و شیدایی شیوه‌ام چشم‌چرانی و قدح‌پیمایی

2 عاشقم خواهد و رسوای جهانی چه کنم عاشقانند به هم عاشقی و رسوایی

3 خط دلبند تو بادا که در اطراف رخت کار هر بوالهوسی نیست قلم‌فرسایی

4 نیست بزمی که به بالای تو آراسته نیست ای برازنده به بالای تو بزم‌آرایی

5 شمع ما خود به شبستان وفا سوخت که داد یاد پروانه پر سوخته بی‌پروایی

6 لعل شاهد نشنیدیم بدین شیرینی زلف معشوقه ندیدیم بدین زیبایی

7 کاش یک روز سر زلف تو در دست افتد تا ستانم من از او داد شب تنهایی

8 پیر میخانه که روی تو نماید در جام از جبین تابدش انوار مبارک رایی

9 شهریار از هوس قند لبت چون طوطی شهره شد در همه آفاق به شکرخایی