باران قطره از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 47

1 باران قطره قطره همی بارم ابروار هر روز خیره خیره ازین چشم سیل بار

2 ز آن قطره قطره، قطره باران شده خجل ز آن خیره خیره، خیره دل من ز هجر یار

3 یاری که ذره ذره نماید همی نظر هجرانش باره باره بمن برنهاد بار

4 ز آن ذره ذره، ذره بدل آیدم چو کوه ز آن باره باره، باره بچشم آیدم غبار

5 دیدنش نوبه نوبه، چو نو ماه گاه گاه رفتنش گوشه گوشه، کران کرده زین دیار

6 زین نوبه نوبه، نوبه خوابم شده تباه ز ان گوشه گوشه، گوشه جان و دلم فکار

7 دل گشته رخنه رخنه بزاری بتیغ هجر ز آن مشک توده توده بر آن گرد لاله زار

8 ز آن رخنه رخنه، رخنه شده عقل و دین مرا ز آن توده توده، توده بدل بر غم نگار

9 دندانش دانه دانه درّ است جانفزای لبهاش پاره پاره عقیق است آبدار

10 ز آن دانه دانه، دانه در یتیم زرد ز آن پاره پاره، پاره یاقوت سرخ خوار

11 حوری که تیره تیره بپوشد رخان روز چونانکه طره طره شود طره بر عذار

12 ز آن تیره تیره، تیره شود نور آفتاب ز آن طره طره، طره شود طره تتار

13 طره‌ش چو حلقه حلقه قطار از پی قطار حلقه‌ش چو چشمه چشمه نور هدی قطار

14 ز آن حلقه حلقه، حلقه زنجیر شرمگین ز آن چشمه چشمه، چشمه خورشید درد خوار

15 زلفینش نافه نافه گشاید نثار مشک رخسارش لاله لاله نماید فروغ نار

16 ز آن نافه نافه، نافه خوشبوی با دریغ ز آن لاله لاله، لاله خودروی شرمسار

17 سیم است بیضه بیضه بر آن سیم سنگدل ریحان دسته دسته بر آن طرف گل نگار

18 ز آن بیضه بیضه، بیضه کافور جفت خاک ز آن دسته دسته، دسته سنبل ببوی خار

19 تیمار عقده عقده، اندر دلم زده‌ست و ز خواجه تحفه تحفه نشاط دل و قرار

20 ز آن عقده عقده، عقده ابروی تو مدام ز آن تحفه تحفه، تحفه چنین مدح نامدار

21 دی خواجه تازه تازه بر الفاظ شعر من ز آن گونه گونه نیز بمن کرد بر نثار

22 ز آن تازه تازه، تازه بهر شهر ازو شکر ز آن گونه گونه، گونه من چون گل بهار

23 همتش پایه پایه عزیز و شود بلند گسترده سایه سایه، از هر سویی هزار

24 ز آن پایه پایه، پایه گه خدمت ملوک ز آن سایه سایه، سایه گه سجده کبار

25 دینار کیسه کیسه دهد اهل فضل را چونانکه سله سله برد طاقت ستار

26 ز آن کیسه کیسه، کیسه صراف عیب گیر ز آن سله سله، سله بزاز مستعار

27 از عطر حبه حبه دهد هر کسی عطا از جود ریزه ریزه کم و بیش پر عیار

28 او باز حقه حقه دهد عطر خلق را چونانکه تخته تخته دهد عود را کبار

29 ز آن حقه حقه، حقه سیماب زار از اوست ز آن تخته تخته، تخته ارزیز زبر و زار

30 از چرخ بهره بهره طرب باد خواجه را وز خلق شهره شهره ثناهاش یادگار

31 ز آن بهره بهره، بهره رسیده بمانعم زآن شهره شهره، شهره ایام شهریار

32 از چرخ برخه برخه سعادت بجانش باد از عرش جمله جمله ز احسان کردگار

33 ز آن برخه برخه، برخه ابر جان او ز سعد ز آن جمله جمله، جمله مر او را ز بخت یار

34 تا هست سوره سوره کتاب خدای ما وز علم نکته نکته بهر سوره آشکار

35 ز آن سوره سوره، سوره مهترش باد حرز ز آن نکته نکته، نکته بهترش غمگسار

36 تا هست خامه خامه بهر بادیه زریک وز باد غیبه غیبه بر او نقش بی شمار