رهی کان ره نهان اندر نهان از عطار نیشابوری غزل 87

1 رهی کان ره نهان اندر نهان است چو پیدا شد عیان اندر عیان است

2 چه می‌گویم چه پیدا و چه پنهان که این بالای پیدا و نهان است

3 چه می‌گویم چه بالا و چه پستی که این بیرون ازین است و از آن است

4 چه می‌گویم چه بیرون چه درون است که بیرون و درون گفت زبان است

5 چگویم آنچه هرگز کس نگفته است چه دانم آنکه هرگز کس ندانست

6 گمانی چون برم چون کس نبرده است نشانی چون دهم چون بی‌نشان است

7 مکن روباه بازی شیر مردا خموشی پیشه کن کین ره عیان است

8 برو از پوست بیرون آی کین کار نه کار توست کار مغز جان است

9 برو عطار و ترک این سخن گیر که این را مستمع در لامکان است