قالیت، گرنه کار کرمان از واعظ قزوینی غزل 152

1 قالیت، گرنه کار کرمان است زینت خانه سفره نان است

2 آب و جاروب خانه عاشق مژه تر، سرشک ریزان است

3 نیست باغی بدلگشایی خلق گل این باغ، روی خندان است

4 سبزه گلشن محبت را روی گرم آفتاب تابان است

5 خلق زنجیرسان چو بافت بهم میهمانخانه نیست زندان است

6 فرح آرد نهفتگی از خلق پسته در زیر پوست خندان است

7 مدعا عرض گشت، گریه کجاست؟ کشته شد تخم، وقت باران است

8 نیست چین بر رخ تو از پیری بر وجود تو خط بطلان است

9 گوش بر ناله یی نمی بیند ورنه واعظ هزاردستان است