میخانه سرای عاشقان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 306

1 میخانه سرای عاشقان است خود خلوت خاص عاشقانست

2 عالم بدن است و عشق جانان جان است که در بدن روانست

3 عشقست که عاشق است و معشوق در مذهب عاشقان چنان است

4 با صورت و معنئی که او راست چه جای معانی و بیان است

5 جام است و شراب و رند و ساقی در مجلس ما همین همان است

6 در دیدهٔ مست ما نظر کن نوری که به چشم ما عیان است

7 این گوهر نظم نعمت الله از بحر محیط بیکران است