نقطه در دایره نمود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 496

1 نقطه در دایره نمود و نبود بلکه آن نقطه دایره بنمود

2 نقطه در دور دایره باشد نزد آن کس که دایره پیمود

3 اول و آخرش به هم پیوست نقطه چون ختم دایره فرمود

4 دایره چون تمام شد پرگار سر و پا را به هم نهاد آسود

5 به وجودیم و بی وجود همه به وجودیم ما و تو موجود

6 همه عالم خیال او گفتم باز دیدم خیال او ، او بود

7 خوشتر از گفته های سید ما نعمت الله دگر سخن نشنود