1 شاید که پرده زان رخ باد صبا گشاید روی گشاده او کار مرا گشاید

2 ما را ز بوی یوسف نگشود هیچ کاری شاید که آن سهی قد بند قبا گشاید

3 زان آفتاب خوبان یکذره کم نگردد گر چشم التفاتی بر حال ما گشاید

4 این ناز و سر بلندی کاین سرو ناز دارد کی نرگسش سوی ما چشم رضا گشاید

5 اهلی منال از آن بت کز ناز برتو دربست یک در اگر به بندد صد در خدا گشاید

6 صبر کن از زخم دل اهلی که آن ابروکمان مرهمی گر می‌نهد صد ناوک از پی می‌رسد