خلق می بینند فیض از تنگدستان از واعظ قزوینی غزل 382

1 خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشتر روشنایی میدهد شمع پریشان بیشتر

2 در گرفتن میکند انگشتها هم را مدد چشم یاری هست یاران ز یاران بیشتر

3 خار بن در باغ و، گل هر سو پریشان میدود میکشند آزار در دنیا عزیزان بیشتر