1 صبوری از غمت ایشوخ بیوفا تاچند غم تو تا کی و صبر و شکیب ما تا چند

2 تو بیوفا چو پشیمان نمی شوی از جور اگر وفا نکنی با کسی جفا تا چند

3 بلای هجر تو ما را بکشت و چون نکشد تحمل ستم و طاقت بلا تا چند

4 امید مرهم راحت چو نیست از وصلت دل از جراحت هجر تو مبتلا تا چند

5 صبا به گلشن کویت چراست هر نفسی غبار خاطر اهل دل از صبا تا چند

6 به دور گل همه اهلی ز عیش در جوشند تو همچو بلبل محروم بینوا تا چند