1 ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری لبت از قند گرو برده به شیرین کاری

2 عادت غمزهٔ خونریز تو عاشق کشتن شیوهٔ نرگس دلجوی تو مردم داری

3 ظاهراً تا نبرد دل ز پریشانی چند ننهد طرّه ات از سر صفت طرّاری

4 وه که مُردیم و رها می نکند دست غمت که برآریم چو چشم تو سر از بیماری

5 دل میازار که در مذهب ارباب یقین کعبه ویران بکنی به که دلی آزاری

6 ای خیالی به جفا ساز و به زاری خو کن که ز ارباب وفا خوش نبود بیزاری