گذری کن به سوی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1501

1 گذری کن به سوی ما گذری نظری کن به حال ما نظری

2 بر در می فروش معتکفیم خوش مقامی شریف و نیک دری

3 لیس فی الدار غیره دیار نیست جز وی در این سرا دگری

4 آتشی در دل است و جان سوزد دم گرمم کند از او اثری

5 رند مستیم و بی خبر ز جهان که رساند به بی خبر خبری

6 با من از حور و از بهشت مگو چه کنم بوستان مختصری

7 بندهٔ سید خراباتیم شدم از بندگیش معتبری