مجلس عشق است و از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1531

1 مجلس عشق است و ما سرمست می یار با ساقی و ما مهمان وی

2 باز با میر خراباتم حریف خلوتی خالی و جز ما هیچ شی

3 کشتهٔ عشقم از آنم زنده دل مردهٔ دردم از آنم گشته حی

4 گر بیابی عاشقی گو الصلا ور ببینی عاقلی گو دو رهی

5 عشق ما را رو به میخانه نمود جان فدای این دلیل نیک پی

6 عالمی سرمست و خماری کریم تو چنین مخمور باشی تا به کی

7 سید ما را نگر کز عشق او نامهٔ هستی به مستی کرده طی