می از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1583

1 می خرامد جان مجلس سوی مجلس گام گام در جبینش آفتاب و در یمینش جام جام

2 می خرامد بخت ما کو هست نقد وقت ما مشنو ای پخته از این پس وعده‌های خام خام

3 جاء نصر الله حقا مستجیبا داعیا ان تعالوا یا کرامی و ادخلوا بین الکرام

4 قال ان الله یدعوا اخرجوا من ضیقکم ان عقبا ملتقانا مشعر البیت الحرام

5 ترجمانش این بود کز خود برون آیید زود ور نه هر دم بند باشد هر دو گامی دام دام

6 از خودی بیرون رویم آخر کجا در بیخودی بیخودی معنی است معنی باخودی‌ها نام نام

7 ان تکن اسما فاسم بالمسمی مازج لا کاسم شبه غمد و المسمی کالحسام

8 مجلس خاص اندرآ و عام را وادان ز خاص ای درونت خاص خاص و ای برونت عام عام