بی درد دلی دوا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1487

1 بی درد دلی دوا نیابی بی رنج تنی شفا نیابی

2 در عین فنا بقا توان یافت ناگشته فنا بقا نیابی

3 تا ترک خودی خود نگوئی چون ما به خدا خدا نیابی

4 عاشق شو و عقل را رها کن کز عقل دنی وفا نیابی

5 بیگانه مشو که در خرابات رندی چو من آشنا نیابی

6 جز بر در بارگاه وحدت ای یار مجو مرا نیابی

7 ساقی خوشی چو نعمت الله در میکده حالیا نیایی