دلبر سرمست ما عزمی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 576

1 دلبر سرمست ما عزمی به دریا می‌کند منع نتوان کردنش چون میل مأوا می‌کند

2 چشم ما پر آب کرده خوش نشسته در نظر این عنایت بین که او با دیدهٔ ما می‌کند

3 آفتاب حسن او هرجا که بنماید جمال هرچه آن پنهان بود چون نور پیدا می‌کند

4 چشم مردم دیدهٔ ما روشن است از نور او این نظر صاحب‌نظر با چشم بینا می‌کند

5 در خرابات مغان مست خراب افتاده‌ایم هرکه دارد دولتی رغبت به آنجا می‌کند

6 کار دل از عشق بالایی چنین بالا گرفت لاجرم جان عزیزان قصد بالا می‌کند

7 پادشاه است او و سید بندهٔ فرمان او دلخوشست ارچه جفای جان شیدا می‌کند