جان ما زنده دل از از شاه نعمت‌الله ولی غزل 132

1 جان ما زنده دل از آب حیات عشق است صورت و معنی ما ذات و صفات عشق است

2 آفتابی است که در دور قمر تابان است نزد ما جوشش دریا حرکات عشق است

3 عشق را جا و جهت نیست ولیکن به ظهور شش جهت می‌نگرم جمله جهات عشق است

4 از کرم عشق وجودی به عدم می ‌بخشد هر چه موجود بُود از برکات عشق است

5 دارم از عشق براتی ز دو عالم لیکن بنده آزاد بود چون به برات عشق است

6 ظاهر و باطن او عاشق و معشوق منند حسن و احسان همگی از حسنات عشق است

7 گوش کن گفتهٔ مستانهٔ سید بشنو که سخنهای خوشش از کلمات عشق است