شیخ ما بود در حرم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1024

1 شیخ ما بود در حرم محرم قطب وقت و یگانهٔ عالم

2 از دمش زنده می شدی مرده نفسش همچو عیسی مریم

3 به صفات قدیم حق موصوف هفت دریا به نزد او شبنم

4 شرح اسما به ذوق خوش خوانده عارف اسم اعظم آن اعظم

5 بود سلطان اولیای زمان بود روح القدس ورا همدم

6 سینه اش بود مخزن اسرار در دلش بود گنج حق مدغم

7 نعمت الله مرید حضرت اوست شیخ عبدالله است او فافهم