خاطر ما سوی دریا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 525

1 خاطر ما سوی دریا می‌کشد گوییا ما را به مأوا می‌کشد

2 موج دریاییم و دریا عین ما می‌برد ما را به هرجا می‌کشد

3 جذبهٔ او می‌کشد ما را به خود خوش بود چون حق تعالی می‌کشد

4 در کشاکش عالمی آورده است نی من سرگشته تنها می‌کشد

5 می‌کشد نقش خیالی دم به دم هم خطی بر لوح اشیا می‌کشد

6 ما بلای عشق او خوش می‌کشیم کار ما در عشق بالا می‌کشد

7 تا نماید نعمت الله را به ما اینچنین نعمت بر ما می‌کشد