درد ما از پختگی، زحمت ده از واعظ قزوینی غزل 200

1 درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش نیست چون می(خم) دیگ ما را ناله‌ای در جوش نیست

2 چون بود پوشیده از مردم ز بیچیزی چه باک؟ این طبق را نعمتی بالاتر از سرپوش نیست

3 بودی آسان، گر زاظهار تبحر تن زدن از فغان هرگز لب دریا چرا خاموش نیست

4 از درشتی، لب چو بندی، نشنوی هرگز درشت پنبه یی، چون نرمی گفتار بهر گوش نیست

5 نیست بی آوازه ممکن ریزش اهل سخا وقت رفتن سیل هرگز از فغان خاموش نیست

6 واعظ از مردن چه غم؟ گر از علایق رسته‌ای راه آسانست، گر باری ترا بر دوش نیست