چشم ما نور خدا بنمایدت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 171

1 چشم ما نور خدا بنمایدت دیدهٔ ما بین که تا بنمایدت

2 در صفات جام می ما را نگر تا به تو مستی ما بنمایدت

3 گر در این دریا درآئی همچو ما عین ما روشن تو را بنمایدت

4 وا مکن از نور رویش دیده‌ام تا جمال کبریا بنمایدت

5 گر تو در کنج فنا ساکن شوی عاقبت گنج بقا بنمایدت

6 خودنمائی می کنی با عاشقان در دوئی آن یک کجا بنمایدت

7 نعمت الله جو که نور روی او آنچه خواهی حالیا بنمایدت