چشم ما روشن به نور از شاه نعمت‌الله ولی غزل 346

1 چشم ما روشن به نور روی اوست لاجرم من دوست می بینم به دوست

2 دیده ای کو نور او بیند به او بد نبیند هرچه می بیند نکوست

3 جام می ارچه حبابست ای پسر این کسی داند که او را آبروست

4 گر هزار آئینه آید در نظر در همه آیینه ها چشمم بر اوست

5 اصل و فرع ما و تو هر دو یکی است تا نپنداری که این رشته دوتوست

6 عشق سرمست است و دایم در حضور عقل مخمور است از آن در گفتگوست

7 نعمت الله خرقه می شوید به می پاک شوید کار او این شست و شوست